امکان سنجی ارایه شاخص ایمنی تونل با رویکرد شاخص ایمنی پل

با پیشرفت فن آوری وسایل نقلیه موتوری و افزایش سرعت و شتاب حرکت آنها و نیز عمومیت پیدا کرن استفاده از آنها متاسفانه میزان و شدت تصادفات به ویژه جاده ای رشد چشمگیری داشته که ضایعات جانی و مالی ناشی ااز این تصادفات تبعات سنگینی را بر جامعه بشری تحمیل بطور کلی سه عامل انسان وسیله نقلیه وجاده عوامل اساسی ودخیل در بروز حوادث جاده ای به شمار می روند که از این بین عامل جاده می تواند تاثیر به سزایی بر دو عامل دیگر نیز داشته باشد از آنجا که تونل ها به عنوان بخشی از ابنیه فنی راهها از نقاط مستعد حوادث جاده ای به شمار می روند در این رساله سعی می شود با توجه به چگونگی تعریف مدل شاخص ایمنی پل ها bsi و با سنجش وضعیت ایمنی در محل تونل ها در نهایت شاخصی جهت ارزیابی میزان ایمنی تونل های جاده ای ایران ارایه گردد. در این تحقیق ابتدا اطلاعات تصادفات مشخصات فیزیکی وتردد ترافیکی مربوط به 19 تونل در جاده های برون شهری استانهای خراسان تهران مازندران و آذربایجان شرقی با استفاده از روش ها و مراجع مختلف جمع آوری گردید. سپس مجموعه ای از عملیات ریاضی شامل بسط مدلهای رگرسیون آماری که قابلیت پیش بینی میزان تصادفات بر حسب پارامترهای موثر در تصادفات را دارد بر روی اطلاعات جمع آوری شده انجام گرفت نتیجه تحقییق نشان می دهد که از میان عوامل فیزیکی و ترافیکی تونل ها چهار عامل عرض سواره رو تونل میزان کاهش شانه وضعیت روشنایی و قوس داخل تونل دارای بیشترین تاثیر در ایمنی محل تونل ها می باشند این تحقیق در نهایت برای اولین بار به ایجاد یک مدل شاخص ایمنی مخصوص تونل های ایران tsiir می انجامد که دارای فواید اقتصادی مهمی همچون پیش بینی میزان ایمنی در محل تونل ها بهینه سازی هزینه های بهسازی ونگهداری تونل ها و همچنین توجیه طرح های ایمن سازی در محل تونل ها می باشد